Στα μέσα της δεκαετίας του '80 έγινε ένα συμβάν που συγκλόνισε την κοινή γνώμη.Στις 24 Σεπτεμβρίου 1984 σε διαμέρισμα πολυκατοικίας στο Κολωνάκι είχε δολοφονηθεί ο εβδομηντατριάχρονος έμπορος και λογοτέχνης Θανάσης Διαμαντόπουλος.Η δημοσιογράφος Βένια Γονατοπούλου μένει στην ίδια πολυκατοικία με το θύμα,έναν όροφο κάτω.Ο ήσυχος ύπνος της ταράζεται όταν από το ρετιρέ του Διαμαντόπουλου ακούει δύο ανθρώπους να λογομαχούν έντονα.Ύστερα από λίγο θα ακούσει κάποιον να εκλιπαρεί: << Μη Θανάση!Έλεος Θανάση!Μη με χτυπάς Θανάση!>>

Αρχικά θα μπερδευτεί και θα πιστέψει ότι ο γείτονας της επιτίθενται σε κάποιον.Σε λίγο οι αστυνομικοί θα βρούν τον εβδομηντατριάχρονο συγγραφέα νεκρό μέσα στο μπάνιο του,με πολτοποιημένο το κεφάλι,έχοντας χτυπηθεί λυσσαλέα με 97 σφυριές!!Οι χώροι του σπιτιού δεν ήταν αναστατωμένοι πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπήρχε κίνητρο ληστείας.

ΟΙ ΕΡΕΥΝΕΣ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ:Η Γενική Ασφάλεια έψαχνε στα τυφλά για τον δράστη.Αναζητώντας από το σημειωματάριο του θύματος όλους τους γνωστούς με το όνομα << Θανάσης>> ,βρήκε μόνο το όνομα του προέδρου της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών,Αθανάσιου Νάσιουτζικ.Η υπόθεση πήρε νέα τροπή όταν ο γιος του θύματος,Παναγιώτης Διαμαντόπουλος,θα κατονομάσει ως δολοφόνο τον Θανάση Νάσιουτζικ και θα του υποβάλει μήνυση.Χωρίς να έχει λάβει καμία σχετική νομική συμβουλή ο Νάσιουτζικ θα καλέσει στο σπίτι του τούς δημοσιογράφους για να τους πείσει ότι είναι αθώος.Ο πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών δείχνει τα τρεμάμενα χέρια του και τους ρωτάει:<< Με αυτά τα χέρια μπορώ εγώ να σκοτώσω άνθρωπο;>> Οι δημοσιογράφοι, έκπληκτοι ,του λένε ότι αυτό ακριβώς υποστηρίζει η αστυνομία.Ότι δηλαδή το χέρι που σκότωσε ήταν αδύναμο και ασταθές...Οι διωκτικές αρχές εκτιμούσαν ότι ο δράστης λόγο της αδυναμίας του δεν μπορούσε να βρει το στόχο και γι'αυτόν τον λόγο χρειάστηκαν 97 σφυριές στο κεφάλι.Ο Νάσιουτζικ δείχνει να τα χάνει με την αποκάλυψη που ο ίδιος προκάλεσε και σε λίγο από μάρτυρας θα γίνει ο μοναδικός κατηγορούμενος.
 

ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΗ:Στην διάρκεια της αστυνομικής έρευνας ο Νάσιουτζικ θα κάνει απόπειρα αυτοκτονίας με ηρεμιστικά.Ο υποστράτηγος της αστυνομίας Μανώλης Μποσινάκης θα αποκαλύψει ότι ο κατηγορούμενος σε όλη την διάρκεια του ζητούσε σαν χάρη να αυτοκτονήσει!Οι συνήγοροι του Νάσιουτζικ απέδωσαν την ενέργεια του αυτή στην τρομακτική αδικία που αισθάνθηκε και όχι στην ενδεχόμενη ενοχή του.Τελικά την Πρωταπριλιά του 1985 θα προσαχθεί στον ανακριτή.Εκεί θα δηλώσει:<< Με αντιπαθούν,γι'αυτό με κατηγορούν...>> Η πρώτη φάση της δικαστικής διερεύνησης θα τελειώσει με την προφυλάκιση του Νάσιουτζικ στον Κορυδαλλό,καθώς ανακριτής και εισαγγελέας τον έκριναν ως ιδιαίτερα επικίνδυνο άτομο.
 

Η ΠΡΩΤΗ ΔΙΚΗ:Τον Απρίλιο του 1986 η αίθουσα του Κακουργιοδικείου Αθηνών είναι γεμάτη με δημοσιογράφους.Για τους απλούς πολίτες αυτή η υπόθεση είναι ένα μυστηριώδες έγκλημα στο αριστοκρατικό Κολωνάκι,με πρωταγωνιστές διανοούμενους και ανθρώπους της υψηλής αθηναϊκής κοινωνίας.Αντιμέτωποι στην δίκη Νάσιουτζικ το βαρύ πυροβολικό της δικηγορίας.Στην πολιτική αγωγή ο μετέπειτα πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς Νίκος Κωνσταντόπουλος.Στην υπεράσπιση ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος,αργότερα βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας.Βασική μάρτυρας ήταν η δημοσιογράφος Βιένα Γοντατοπούλου που διέμενε κάτω από την οικία του θύματος.Κατέθεσε ότι άκουσε τον Διαμαντόπουλο να εκλιπαρεί << Θανάση μου,λυπήσου με!>> Από τον φωταγωγό ακούγονταν χτυπήματα και μία δεύτερη αντρική φωνή να λέει:<< Εσύ φταις για όλα!>> Στην συνέχεια ακούστηκαν βήματα προς την κουζίνα και μετά μια βρύση που έτρεχε δυνατά.Η δημοσιογράφος ταύτισε την φωνή του δράστη με αυτήν του Νάσιουτζικ,αλλά η κατάθεση της μοναδικής αυτήκοης μάρτυρος αμφισβητήθηκε από τους συνήγορους υπεράσπισης.

 

ΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ ΚΑΙ Η ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ΤΣΑΝΤΑ:Η πολιτική αγωγή ζήτησε να εξηγηθεί γιατί o Νάσιουτζικ,λίγο μετά το έγκλημα,έσπευσε να κουρέψει τα μαλλιά του.Το στοιχείο αυτό ήταν κρίσιμο γι'αυτό κλήθηκε να καταθέσει και ο κουρέας.Ο ίδιος δήλωσε ότι κούρεψε τον Νάσιουτζικ με τον ίδιο τρόπο που κουρευόνταν πάντα.Εξάλλου όπως πρόσθεσε και ένας συνήγορος,ο κατηγορούμενος δεν είχε πολλά μαλλιά ,ήταν σχεδόν φαλακρός.Στο μικροσκόπιο μπήκε και η τσάντα του Νάσιουτζικ.Η πλευρά του θύματος υποστήριξε ότι μετά τον φόνο ο δράστης έβγαλε τα ματωμένα ρούχα του και τα τοποθέτησε μέσα στην τσάντα του,οπότε θα έπρεπε να έχει πάνω της λεκέδες από αίμα,αφού στα δερμάτινα ποτέ δεν εξαφανίζονται πλήρως οι λεκέδες.Η μάρτυρας Αρχοντούλα Τσιντώνη κατέθεσε ότι η τσάντα που κρατούσε εκείνη την μέρα ο κατηγορούμενος δεν είχε καμία σχέση με αυτήν που έφερε στο δικαστήριo.
 

ΟΙ ΔΑΝΙΚΕΣ ΛΙΡΕΣ:Φαινόταν οτι ο Νάσιουτζικ δεν είχε κάποιο κίνητρο για να διαπράξει τον φόνο,αλλά η πολιτική αγωγή αποκάλυψε ότι το θύμα είχε δανείσει πενήντα λίρες στον κατηγορούμενο για να ξεπεράσει τα οικονομικά του προβλήματα.Η υπεράσπιση έσπευσε να παρατηρήσει ότι το ποσό δεν ήταν σημαντικό για να δικαιολογηθεί ένα έγκλημα με 97 σφυριές.Το οικονομικό χρέος του κατηγορούμενου απασχόλησε το δικαστήριο,παρά το γεγονός ότι ο Νάσιουτζικ ανήκε σε εύπορη οικογένεια.Τότε αποκαλύφθηκε ότι την ημέρα του φόνου βρισκόταν αντιμέτωπος με δύο εντάλματα σύλληψης και κινδύνευε να βρεθεί στην φυλακή για χρέη...
 

<<ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΩ ΑΛΛΟΘΙ>>: Μετά την κατάθεση της Βένιας Γοντατοπούλου αίσθηση προκάλεσαν όσα είπε στο δικαστήριο ο Γιώργος Καρανικόλας μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.Από την ώρα που έγινε γνωστό το έγκλημα ήταν μαζί με τον Νάσιουτζικ στο συμβούλιο της εταιρίας.Ο ίδιος είπε:<< Ήταν πολύ ταραγμένος και πήρε δύο ηρεμιστικά.Έδειχνε άνθρωπος που καταρρέει.Τον ακολούθησα στην Ασφάλεια όπου τον ζήτησαν για κατάθεση.Στο ταξί μου είπε ότι "τώρα πρέπει να βρω άλλοθι".Όταν τον ρώτησα γιατί ,δεν πήρα απάντηση>>.Η υπεράσπιση απαντάει ότι η δήλωση για το <<άλλοθι>> δεν σήμαινε ότι δεν είναι αθώος,αλλά το είπε μεταξύ σοβαρού και αστείου.Ο ίδιος ο Νάσιουτζικ ισχυρίστηκε ότι εκείνο το βράδυ κουβέντιαζε γενικά. << Τώρα θα μας ζητήσουν κι εμάς άλλοθι>> του είπε και σε καμία περίπτωση << Πρέπει να βρω άλλοθι>>.
 

ΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΠΕΡΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ:Οι μάρτυρες  <<έκαιγαν>> τον Νάσιουτζικ και η υπεράσπιση του προσπαθούσε να ανατρέψει το αρνητικό κλίμα.Η επιλογή των συνηγόρων να αποδώσουν τον φόνο σε σεξουαλικά κίνητρα έβαλε << φωτιά>> στο δικαστήριο.Το σενάριο ότι ο δράστης ήταν απατημένος σύζυγος ή κάποιος νεαρός φίλος του θύματος ενισχύθηκε από τον ισχυρισμό ότι οι 97 σφυριές έδειχναν ότι ο δολοφόνος βρισκόταν σε υπερδιέγερση.Αρχικά έγινε λόγος για μια σαρανταπεντάχρονη η οποία είχε επισκεφθεί το θύμα στο σπίτι του.Μετά αναζητήθηκε ο ρόλος μιας γυναίκας που δήθεν είχε ταξιδέψει μαζί με το θύμα και στο τέλος ήρθε το σενάριο του νεαρού φίλου.Ο συνήγορος του κατηγορούμενου επιχειρηματολόγησε λέγοντας << η δικαστική μας πείρα έχει αποδείξει ότι τέτοια εγκλήματα συναντώνται στον σεξουαλικό χώρο>>.
 

Η πολιτική αγωγή ξεσηκώθηκε χαρακτηρίζοντας άνανδρες αυτές τις υποθέσεις που σκοπό είχαν να "λερώσουν" την μνήμη του δολοφονημένου,ο οποίος ήταν σεβαστός σε κάθε χώρο.Ο ιατροδικαστής ήταν κατηγορηματικός ότι ο δράστης είχε μίσος προς το θύμα αλλά έδειχνε ότι τον σεβόταν κιόλας!! Όλα τα χτυπήματα είχαν καταφερθεί στο τριχωτό της κεφαλής και κανένα στο πρόσωπο για να μην αλλοιωθεί η φυσιογνωμία του θύματος.Η δίκη πήρε ακόμα πιο περίεργη τροπή όταν η υπεράσπιση του Νάσιουτζικ θα επικαλεστεί έναν φάκελο που είχε λάβει η γραμματέας της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών,μέσα στο οποίο υπήρχε ένα προφυλακτικό και την φράση:<< Τρελόγερε,τι τους θες τους έρωτες σε τέτοια ηλικία;>> Ο γιος του θύματος ξεσπάει με οργή:<< Υπάρχουν κακοήθεις!Δεν έχω ακούσει τίποτα γι'αυτά τα σημειώματα>>.Η ένταση μέσα στην αίθουσα ήταν μεγάλη,ώστε ο πρόεδρος ζήτησε την εκκένωση της.
 

Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ,Ο ΚΗΠΟΥΡΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΟΘΙ:Που ήταν ο Νάσιουτζικ την ώρα του φόνου;Η γραμματέας της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών κατέθεσε ότι το πρωί της δολοφονίας δέχθηκε τηλέφωνο από τον κατηγορούμενο.Της είπε ότι ο ίδιος δεν ήθελε κάτι, απλώς την καλούσε από το σπίτι του.Την επόμενη όμως όταν οι αστυνομικοί ήρθαν στην εταιρία,ο κατηγορούμενος την παρακάλεσε να τους πει ότι εκείνη του τηλεφώνησε στο σπίτι του στις εννιά παρά πέντε!Ο Νάσιουτζικ χρειαζόταν κάποιον μάρτυρα που να επιβεβαιώση ότι την ώρα του φόνου βρισκόταν στο σπίτι του.Επικαλέστηκε την μαρτυρία της γειτόνισσας η οποία κατέθετε ότι ο Κηπουρός που εκτελούσε χρέη θυρωρού της είπε ότι το πρωί που έγινε το έγκλημα είδε και μίλησε με τον Νάσιουτζικ.Όμως ο κηπουρός διέψευσε την γειτόνισσα,καταρρίπτοντας και αυτό το άλλοθι του Νάσιουτζικ.Ο εισαγγελέας της δίκης ζήτησε την σύλληψη της γυναίκας για ψευδομαρτυρία γιατί είχε αλλάξει την κατάθεση της.

 

Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ:Η ώρα της ετυμηγορίας είχε φτάσει.Το δικαστήριο αποτελείται από τέσσερις ενόρκους και τρεις τακτικούς δικαστές.Οι δύο οικογένειες περιμένουν με κομμένη την ανάσα την απόφαση.Μετά από σύσκεψη δύο ωρών το δικαστήριο αποφάσισε,ότι ο κατηγορούμενος είναι ένοχος και τον καταδικάζει σε ισόβια.Ο ίδιος είναι ψύχραιμος.Η σύζυγός του ξεσπάει σε κλάματα.Το ίδιο και η μικρή του κόρη.Η άλλη πέφτει λιπόθυμη.Οι συνήγοροι του έχουν χάσει με μεγάλη διαφορά.Θα φυλακιστεί στον Κορυδαλλό αλλά θα ασκήσει έφεση.

 

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ:Ο Νάσιουτζικ περνάει τρία χρόνια έγκλειστος στην φυλακή αλλά τον Μάιο του 1988 έρχεται η ώρα του Εφετείου.Είναι μια κόντρα ιατροδικαστών.Ο ιατροδικαστής Χαράλαμπος Σταμούλης,δηλώνει ότι ο δράστης δεν χρειαζόταν μεγάλη μυϊκή δύναμη για να επιφέρει τα θανάσιμα πλήγματα,δεδομένου ότι τα οστά της κεφαλής είναι εύθραυστα.Απέναντι του οι δύο άλλοι ιατροδικαστές υποστηρίζουν ότι τα οστά του κρανίου είναι αρκετά ισχυρά και ο δράστης θα πρέπει να έχει μεγάλη μυϊκή δύναμη κάτι που δεν διαθέτει ο Νάσιουτζικ.Από αυτή τη σύγκρουση των ειδικών κερδισμένος βγαίνει ο κατηγορούμενος,αλλά η πολιτική αγωγή θέλησε να ενισχύσει το κατηγορητήριο με έναν ακόμα ειδικό.
 

Ο καθηγητής Ιατροδικαστικής στο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης,Παναγιώτης Επιβατιανός,αμφισβήτησε τις ευνοϊκές για τον κατηγορούμενο απόψεις.Υποστήριξε ότι ο Νάσιουτζικ υποβλήθηκε σε ειδικές εξετάσεις,από τις οποίες προκύπτει ότι διέθετε την δύναμη να επιφέρει χτυπήματα όμοια στο είδος και στον αριθμό που δέχτηκε ο Διαμαντόπουλος.<< Έγκλημα πάθους>> χαρακτήρισε την δολοφονία ο καθηγητής Ψυχιατρικής Μιχάλης Στριγγάρης, ο οποίος είπε:<< Ο δολοφόνος δεν είναι ο Νάσιουτζικ γιατί ο δράστης είναι άτομο με διαταραγμένη προσωπικότητα ενώ ο κατηγορούμενος έχει ψυχική κατάσταση φυσιολογική>>.Τελικά μέσα σε δέκα μέρες εξετάστηκαν ογδόντα ένας μάρτυρες.Σε λίγο θα άρχιζε η ετυμηγορία και του δευτεροβάθμιου Κακουργιοδικείου.
 

Ο ΡΩΧΑΜΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΠΟΔΡΑΣΗΣ:Στην φυλακή ο Νάσιουτζικ γνωρίστηκε με διαβόητους κακοποιούς,ανάμεσα στους οποίους και τον διάσημο δραπέτη Βαγγέλη Ρωχάμη.Όσο εξέτιε την ποινή του,ο Ρωχάμης θα καταφέρει να αποδράσει και θα γίνει και πάλι ο υπ'αριθμόν ένας καταζητούμενος.Στο Εφετείο που γίνεται η νέα δίκη η αίθουσα είναι κατάμεστη από συγγενείς,φίλους,ακόμα και από περίεργους.Μία γυναίκα μεγάλης ηλικίας κάθεται δίπλα στον κατηγορούμενο και αρχίζει να συνομιλεί μαζί του.Ο Νάσιουτζικ δείχνει ευχαριστημένος και ανταποκρίνεται σε ο,τι ακούει από το στόμα της.Η Παυλίνα Νάσιουτζικ μας εξιστορεί την απίθανη συνάντηση του πατέρα της με τον καταζητούμενο Βαγγέλη Ρωχάμη,ο οποίος είχε εισέλθει στο δικαστήριο μεταμφιεσμένος σε γυναίκα!!
 

 Ό διαβόητος δραπέτης κάτω από την μύτη δεκάδων αστυνομικών απευθύνεται στον Νάσιουτζικ και του λέει : << Αν θες,σε παίρνω τώρα και φεύγουμε.Έχω τέσσερις πέντε απέξω...>> Δεν ήταν αστείο.Ο Βαγγέλης Ρωχάμης είχε σχέδιο απόδρασης και μάλιστα οργανωμένο.Ο Νάσιουτζικ ξεπερνώντας τον αρχικό του αιφνιδιασμό απαντάει ψύχραιμα ότι δεν μπορεί να τον ακολουθήσει.Θα αρνηθεί να αποδράσει και θα ευχαριστήσει ευγενικά την....ηλικιωμένη γυναίκα.Ο Νάσιουτζικ προτίμησε να ζήσει όλη την δίκη μέχρι το τέλος με την ελπίδα ότι θα έφευγε νικητής.Όπως αποδείχθηκε αργότερα,τον δρόμο που του είχε δείξει ο Ρωχάμης τον διάλεξε μόνος του στην συνέχεια..
 

Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ:Είχε φτάσει η ώρα που θα αγορεύσει ο εισαγγελέας.Ο Νάσιουτζικ ακούει τον Κύριο Δωρή και παγώνει. << Πιστεύω ότι ο Νάσιουτζικ επανήλθε και ζήτησε και άλλα χρήματα.Ο Διαμαντόπουλος αρνήθηκε και ο Νάσιουτζικ προσβλήθηκε.Τον ενόχλησε ότι ένας άνθρωπος ήξερε γι'αυτόν ότι οικονομικά πλέον δεν ήταν τίποτα....>> Σημαντική ωστόσο θεωρήθηκε η παρέμβαση του προέδρου του Εφετείου.Υποστήριξε ότι το κίνητρο του φόνου ήταν ένα ισχυρότατο πάθος,που είχε Χαρακτήρα αυτοδικαίωσεις και όχι εκδίκησης.Η απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου όμως θα είναι μια ευχάριστη έκπληξη για τον Νάσιουτζικ.Η ετυμηγορία βγαίνει στις 27 Μαΐου του 1988.Το δικαστήριο κηρύσσει αθώο τον κατηγορούμενο.<< Τώρα θα ψάξω να βρω τον πραγματικό δολοφόνο>> δήλωσε πανευτυχής στους δημοσιογράφους ο Νάσιουτζικ.
 

ΟΛΑ ΠΑΛΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ:Η πολύκροτη υπόθεση όμως δεν επρόκειτο να κλείσει.Μετά το τέλος της δίκης η πλευρά του Διαμαντόπουλου δηλώνει ότι θα ζητήσει αναίρεση της απόφασης,έτσι παραπέμπει το θέμα στον Άρειο Πάγο.Το αρμόδιο Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου θα ζητήσει να ξανά γίνει η δίκη!Μέχρι τότε ο Νάσιουτζικ πρέπει να επιστρέψει στην φυλακή.Η επόμενη δίκη ορίζεται να γίνει τον Ιούνιο του 1990,στο ίδιο δικαστήριο.Ο Νάσιουτζικ θα αθωωθεί για δεύτερη φορά,όμως ο Άρειος Πάγος θα αποφασίσει ότι και αυτή η απόφαση πάσχει νομικά και ότι ο κατηγορούμενος θα πρέπει να δικαστεί εκ νέου...
 

ΤΟ ΚΡΗΣΦΥΓΕΤΟ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ:Ο Νάσιουτζικ πρέπει να ξανά μπει στην φυλακή και να καθίσει για άλλη μία φορά στο εδώλιο του κατηγορούμενου.Ο Νάσιουτζικ λέει στους φίλους του ότι δεν σκοπεύει να μπει στην φυλακή.Οι αστυνομικοί κάνουν έφοδο στο σπίτι του αλλά έχει εξαφανιστεί.Οι αρχές τον ψάχνουν παντού,αυτός κρύβεται σε φίλους και γνωστούς,αντιλαμβάνεται όμως ότι η σύλληψη του είναι θέμα χρόνου και αποφασίζει να δραπετεύσει στο εξωτερικό.Με κινηματογραφικό τρόπο ταξιδεύει από χώρα σε χώρα μέχρι που καταλήγει στην Γαλλία,όπου μια ομάδα φίλων του τον φροντίζει με απόλυτη μυστικότητα.Η Ιντερπόλ έχει δώσει σήμα για την σύλληψη του και οι φίλοι του εύχονται να είναι ζωντανός καθώς τα σενάρια ήταν τόσο πολλά,ώστε συμπεριέλαβαν ακόμα και τον παράγοντα της τρομοκρατίας.
 

ΕΝΑ <<ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ>>:Η περίοδος της παρανομίας κράτησε ενάμιση χρόνο.Ο Νάσιουτζικ επέστρεψε στην Ελλάδα τον Ιούνιο του 1990 και εμφανίστηκε εντελώς ξαφνικά στον δικηγόρο του την ημέρα της δίκης στο Εφετείο.Οι δημοσιογράφοι έγραψαν για  <<φάντασμα στο ειδώλιο>>.Ο Νάσιουτζικ στάθηκε απέναντι στον πρόεδρο και στους άλλους δικαστές και δήλωσε:<< Εξαφανίστηκα γιατί μοναδικός μου στόχος δεν ήταν να αποφύγω το δικαστήριο αλλά την φυλακή.Η σκέψη μου ότι θα έμπαινα πάλι φυλακή με γέμιζε απελπισία.Το γεγονός ότι επέστρεψα δείχνει ότι είμαι αθώος και ότι έχω εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη>>.Σε αυτό το τελευταίο Εφετείο ο Νάσιουτζικ καταδικάστηκε σε δεκαπέντε χρόνια φυλάκισει αλλά εξέτισε μόνο μερικούς μήνες,διότι έκανε χρήση των ευνοϊκών διατάξεων για το προχωρημένο της ηλικίας του.Αποφυλακίστηκε τον Απρίλιο του 1995 και από τότε ζει απομονωμένος στο σπίτι του στο Παλαιό ψυχικό...

 

ΠΗΓΗ:ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ