<< Ήταν άρρωστα. Δεν μπορούσαν να γίνουν καλά. Άμα δεν με έπιαναν θα συνέχιζα και με τα άλλα δύο παιδιά μου. Ναι, θα τα είχα θάψει κι αυτά ζωντανά>>. Αυτά ήταν τα λόγια του πατέρα, Βασίλη Τάκου, στην απολογία του.
Ο Βασίλης ζούσε σε ένα όμορφο χωριό λίγα χιλιόμετρα μακριά από την Σπάρτη. Είχε συλληφθεί για υποθέσεις ναρκωτικών και είχε εκτίσει πάνω από 12 χρόνια κάθειρξη. Εκτός από τον Βασίλη μέρος στις φρικαλεότητες πήρε και η σύζυγος του Χρυσούλα, η οποία ήταν ψυχικά άρρωστη και μπαινόβγαινε στα ψυχιατρεία. Στις αρχές Μαρτίου του 1983 η γιαγιά των παιδιών, Βασιλική, πήγε στην αστυνομία να καταγγείλει την εξαφάνιση τους γιατί είχε να τα δει πολύ καιρό και συγκεκριμένα το κοριτσάκι για χρόνια. Το ζευγάρι έλεγε σε όσους τους ρωτούσαν διάφορες δικαιολογίες για την τύχη των παιδιών. Λίγους μήνες πριν η Χρυσούλα μπήκε στην κλινική για να γεννήσει το τέταρτο τους παιδί. Εκεί αποκάλυψε στην μάνα της την φρίκη!!! Της είπε ότι ο άντρας της είχε θάψει το αγοράκι! Η μάνα της έπαθε σοκ. Την ρωτούσε συνέχεια αν έλεγε αλήθεια και η κόρη της της απαντούσε θετικά. Η μάνα σκέφτηκε να πάει στην αστυνομία αλλά δεν μπορούσε να το πιστέψει. Νόμιζε ότι θα γινόταν ρεζίλι. Ο Βασίλης έμαθε ότι η γυναίκα του αποκάλυψε το μυστικό τους, άρχισε να την βαράει αλύπητα με κλωτσιές και μπουνιές μέχρι που την άφησε αναίσθητη. Μετά τον ξυλοδαρμό η Χρυσούλα πήγε στην μάνα της και τα ξανά είπε όλα με λεπτομέρειες. Ότι τα παιδιά και τα δύο τα είχαν θάψει στο υπόγειο του αγροτόσπιτού τους μέσα σε έναν λάκκο. Η μάνα της πήγε τελικά στην αστυνομία και κατήγγειλε τον γαμπρό της. Ο Βασίλης κλήθηκε για ανάκριση. Για πολύ ώρα υποστήριζε ότι το 5 μηνών κοριτσάκι του είχε πεθάνει στο Παίδων και το αγοράκι ότι το είχε δώσει η γυναίκα του στους γύφτους γιατί ήταν άρρωστο.
Μετά από ώρες << έσπασε>> και τα ομολόγησε όλα. Οι αστυνομικοί δεν πίστευαν στα αυτιά τους. Τα λόγια του δολοφόνου ήταν κάτι παρά πάνω από φρικτά. Έλεγε στην γυναίκα του να πετάξουν το παιδί στα σκαλιά ενός σπιτιού για να το πάρουν κάποιοι άλλοι . Μετά της έλεγε να το πετάξουν στην θάλασσα ή σε καμιά ερημιά. Αυτή όμως τα αρνήθηκε όλα. Στην συνέχεια της πρότεινε να ανοίξουν λάκκο στο κατώι και να το θάψουν μέσα. Αυτή δέχτηκε. Το δεύτερο παιδί δεν το σκέφτηκαν και πολύ. Το έθαψαν δίπλα στο άλλο για να έχει παρέα!!! Με αυτές τις λέξεις αφηγήθηκε τα γεγονότα. Την ημέρα της αναπαράστασης είχε μαζευτεί πολύ κόσμος. Οι αστυνομικοί είχαν μαζί τους τσάπα και αλλά σκαπτικά εργαλεία. Ο Βασίλης τους πήγε στο σημείο που είχε θάψει τα παιδιά. Σκάβοντας σε βάθος εξήντα εκατοστά βλέπουν το κορμάκι του ηλικίας 18 μηνών αγοριού. Το είχε θάψει ζωντανό πριν τρεις μήνες. Μετά άρχισαν οι εκσκαφές για το κοριτσάκι. Χρειάστηκε μηχάνημα για να απομακρύνει τα μπάζα και τις πέτρες. Τελικά φτάσανε στο κοριτσάκι. Είχαν μείνει μόνο λίγα οστά. Ο ιατροδικαστής διαπίστωσε ότι το αγοράκι πέθανε από αναρρόφηση ενώ επίσης είχε τραύματα στο κεφάλι, στα πλευρά και σε άλλα σημεία του σώματος. Στην συνέχεια αποκαλύφθηκε ότι ο φονιάς έβαζε το παιδί του ζωντανό στον λάκκο κι αυτό σφάδαζε από τους πόνους. Για να μην κλαίει του έριχνε κλωτσιές και το χτυπούσε στο κεφάλι και στο κορμάκι του ενώ το πατούσε με τα πόδια του την ώρα που του έριχνε χώμα. Το παιδί βρέθηκε μπρούμυτα και ο ιατροδικαστής έλεγε ότι ίσως να προσπαθούμε να βγει από τον τάφο του αλλά βέβαια δεν τα κατάφερε. Ο παιδοκτόνος υποστήριξε ότι ήθελε να θάψει και το 5χρονο αγοράκι του ζωντανό αλλά έτρεχε γρήγορα και δεν μπορούσε να το πιάσει. Τα λόγια του παιδιού είναι απίστευτα :<< Ο πατέρας μου άρπαξε το κλαδευτήρι και με κυνηγούσε να μου κόψει το κεφάλι. Δεν με έπιασε. Έτρεξα και σώθηκα>>.
Η Σταυρούλα είπε ότι δεν μαρτύρησε τον άντρα της γιατί φοβόταν. Ήταν παρών όταν άνοιξε τον τάφο αλλά έφυγε για να μην βλέπει. Ήταν κατηγορηματική ότι τα παιδιά τα έθαψε ζωντανά. Ο φονιάς υποστήριξε ότι ήταν ψυχοπαθείς για να γλυτώσει. Ακόμα υποστήριξε ότι η γυναίκα του έμπαινε συνέχεια για θεραπεία στο ψυχιατρείο. Έτσι κρατούσε αυτός τα παιδιά που ήταν φιλάσθενα. Τότε αποφάσισε να τα σκοτώσει για να μην υποφέρουν ούτε αυτά ούτε αυτός. Η Χρυσούλα οδηγήθηκε στο ψυχιατρείο της Τρίπολης και ο Βασίλης καταδικάστηκε σε δις εις θάνατον. Ένας πατέρας- τέρας έστειλε τα ίδια του τα σπλάχνα στον τάφο που αυτός είχε σκάψει και τους έριχνε χώμα όταν αυτά ήταν ακόμα εν ζωή. Αυτήν την φρικιαστική ιστορία δεν πίστευε κανείς στην Ελλάδα ότι μπορούσε να γίνει εκείνη την εποχή. Δύο αθώα παιδιά που ήρθαν στον κόσμο γιατί το θέλησαν δύο γονείς που ήταν άρρωστοι και είχαν δολοφονικό μυαλό.
