08 Ιουλίου, 2016

ΛΑΡΙΣΑ 1997: ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΕΤΙΑΣ

Η Εύη Γατίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Δράμα από μία αξιοπρεπή οικογένεια. Τα όνειρα για την ζωή της άρχισαν να πραγματοποιούνται μετά από πολλές θυσίες. Πέρασε στο Τμήμα Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και διέμενε στην πόλη της Λάρισας για τέσσερα χρόνια. Ένα κορίτσι που μόνο καλά λόγια είχαν να πουν συγγενείς και φίλοι. Κάποιος όμως της στέρησε την ζωή με τον πιο φρικτό τρόπο.

 Η Εύη προσαρμόστηκε στην θεσσαλική πόλη με σχετική ευκολία. Ένα φιλικό της ζευγάρι την βοήθησε στις πρώτες της μέρες. Το ζευγάρι αυτό ανήκε στην Ευαγγελική Εκκλησία και η νεαρή κοπέλα την επισκεπτόταν αρκετά συχνά μαζί τους. Η οικογένεια της είχε δηλώσει για αυτό το θέμα: «Όταν η κόρη μας πήγε στη Λάρισα, γνώρισε δύο καθηγητές και πήγαινε κάπου-κάπου μαζί τους στην Ευαγγελική Εκκλησία. Εμείς το γνωρίζαμε, αλλά επειδή ως άνθρωποι είμαστε αδογμάτιστοι και έχουμε και πολλούς συγγενείς που ασπάζονται το συγκεκριμένο δόγμα, δεν εκφράσαμε αντιρρήσεις. Εκεί λοιπόν γνώρισε και τον κατηγορούμενο που ζούσε σε έναν δικό του, φανταστικό κόσμο, πολιορκώντας επί τρία χρόνια το παιδί μας. Μάλιστα, εξαιτίας αυτής της συμπεριφοράς του η Εύη σκεφτόταν να σταματήσει τις συναντήσεις της με τους ευαγγελικούς». Στην Εκκλησία των ευαγγελικών την πλησίασε ένας άντρας. Της έδειχνε συχνά το ενδιαφέρον προς το πρόσωπο της ενώ η νεαρή κοπέλα με τρόπο του έδειχνε ότι δεν ήθελε να πραγματοποιήσει σχέση μαζί του. Η πίεση του νεαρού ήταν όλο και πιο έντονη κάθε φορά που γινόταν η συνάντηση τους στον ναό. Μία μέρα από αυτές η Εύη τον είδε να έρχεται προς το μέρος της αποφασισμένος και της είπε τα εξής λόγια:<< Ο Θεός θέλει να γίνεις η γυναίκα μου>>! Η κοπέλα προβληματίστηκε με το ύφος και την περίεργη συμπεριφορά του. Χωρίς όμως να χάσει την ψυχραιμία της και με δόση πολύ χιούμορ του απάντησε:<< Θα μιλήσω κι εγώ με τον Θεό, θα μάθω αν κι εσύ θα πρέπει να γίνεις ο άντρας μου>>.

Η Έυη Γατίδου
 Μετά από αυτό το περιστατικό η Εύη δεν ξανά επισκέφτηκε την Εκκλησία. Ο κατηγορούμενος πήγαινε απεγνωσμένα τις μέρες της λειτουργίας για να την δει, μάταια όμως. Όπως είχε πει ο ίδιος ήθελε με μεγάλη αγωνία να μάθει αν η Εύη μίλησε με τον Θεό και τι της είπε. Επίσης η πίεση του γινόταν όλο και πιο έντονη αφού δύο φορές πήγε στο σπίτι της και επίμονα την παρακαλούσε να τον παντρευτεί.

 Στης 27 Σεπτεμβρίου του 1997 ημέρα Σάββατο, η άτυχη κοπέλα έκανε την βόλτα της, την απογευματινή ώρα, στην πόλη για να ξεκουραστεί από το πολύωρο διάβασμα. Μίλησε με τους γονείς της για τελευταία φορά και τους είπε ότι είναι καλά και θα πάει στο δωμάτιο της για να συνεχίσει την μελέτη της. Είχε μεγάλο άγχος γιατί την Δευτέρα έδινε εξετάσεις στην σχολή της. Ήταν ένα παιδί όλο όνειρα και φιλοδοξίες. Ήθελε να πάρει το πτυχίο της και να ταξιδεύει σε όλον τον κόσμο με τους << Γιατρούς χωρίς σύνορα>> βοηθώντας τους ανθρώπους και τα μικρά παιδιά προσφέροντας την γιατρειά της. Υπολόγιζε όμως χωρίς να ξέρει ότι υπήρχε ένας άνθρωπος που ήθελε να της αφαιρέσει την ζωή σε λίγες ώρες. Γυρνώντας στο φοιτητικό διαμέρισμα της κλείνει την πόρτα και πηγαίνει προς το γραφείο της. Η φρίκη μόλις ξεκινάει!!! Κάποια στιγμή της αποσπά την προσοχή από το διάβασμα της ο ήχος από το κουδούνι της εξώπορτας. Η Εύη σηκώνεται, κοιτάει από το "ματάκι '' όπως έκανε πάντα και την ανοίγει. Ο επισκέπτης ήταν γνώριμο πρόσωπο προς αυτήν. Δεν υπήρχε κανένα ίχνος διάρρηξης. Η πόρτα από το διαμέρισμα της κλείνει για τελευταία φορά. Την επόμενη μέρα, Κυριακή, οι γονείς της δεν είχαν καμία επικοινωνία μαζί της. Δεν ανησύχησαν γιατί συνήθως μιλούσαν από το τηλέφωνο μέρα παρά μέρα. Την Δευτέρα η άτυχη κοπέλα δεν εμφανίστηκε στο Πανεπιστήμιο της. Η φίλη της ανησύχησε. Ήταν μία σημαντική μέρα και δεν μπορούσε να πιστέψει ότι δεν θα ερχόταν. Θα έπαιρνε απουσία και θα έχανε το έτος. Ρώτησε μία συμφοιτήτρια της αν είδε την Εύη και της απάντησε ότι την είδε στην Σχολή. Η κοπέλα όμως είχε δει άλλο άτομο με το ίδιο όνομα. Έτσι η φίλη της Εύης καθησυχάστηκε. Οι γονείς της από την Δράμα άρχιζαν να ανησυχούν αλλά θεώρησαν ότι θα είναι κάπου με παρέα και θα έχει ξεχαστεί. Την Τρίτη η 21χρονη δεν είχε δώσει κανένα σημείο ζωής. Η καλύτερη της φίλη αποφάσισε να πάει στο διαμέρισμα της και να της χτυπήσει το κουδούνι. Καμία απάντηση. Της πέταξε κάτω από την πόρτα ένα σημείωμα που της ζητούσε να επικοινωνήσει μαζί της. Το ίδιο έκανε και ένας φίλος της. Η ανησυχία των γονιών της άρχιζε να μεγαλώνει. Επικοινώνησαν με όλους τους φίλους της και με την σπιτονοικοκυρά. Δεν την είχε είδε κανείς...

 Την επόμενη μέρα η μητέρα της Εύης ζητάει από την ιδιοκτήτρια του σπιτιού να ανοίξει την πόρτα με το δεύτερο κλειδί που είχε στην κατοχή της. Το ίδιο ζήτησαν και οι φίλοι και συμφοιτητές του θύματος. Μαζεύονται όλοι έξω από το διαμέρισμα γεμάτοι αγωνία. Το κλειδί δεν μπαίνει στην πόρτα. Υπήρχε κλειδί από την μέσα πλευρά της κλειδαριάς. Σε όλους το μυαλό τους πήγε στο κακό. Καλούν κλειδαρά και έρχεται στο σημείο. Η πόρτα ανοίγει. Οι φίλοι της μπαίνουν στο διαμέρισμα. Με κομμένη την ανάσα κατευθύνθηκαν προς το υπνοδωμάτιο. Αυτό που αντίκρισαν ξεπερνούσε κάθε λογική!!! Αίματα πεταμένα παντού. Στους τοίχους, στις κουρτίνες στα παράθυρα και η άτυχη κοπέλα γυμνή από την μέση και πάνω κατακρεουργημένη και μέσα σε μία λίμνη αίματος!!! Οι παντόφλες της Εύης ήταν σε διαφορετικό σημείο η μία με την άλλη. Η μία ήταν στο σαλόνι και η άλλη στο υπνοδωμάτιο της. Η κοπέλα έκατσε με τον δράστη στο σαλόνι, μίλησαν και για ένα περίεργο λόγο της επιτέθηκε. Για να σωθεί έτρεξε προς το δωμάτιο της, σύμφωνα με την Αστυνομία.
Έξω από το διαμέρισμα της άτυχης κοπέλας.



Μία βουβαμάρα σκέπασε την ατμόσφαιρα. Ποιος μπορούσε να κάνει τέτοιο κακό σε μία κοπέλα πού δεν είχε πειράξει ποτέ κανέναν; Που δεν είχε προηγούμενα με κανέναν άλλο άνθρωπο; Η αστυνομία έρχεται και σφραγίζει τον χώρο. Το ΕΚΑΒ φτάνοντας στο σημείο μην μπορώντας να βοηθήσει για την ζωή της νεαρής φοιτήτριας την απομακρύνει με φορείο.
Ο διευθυντής του Αστυνομικού Τμήματος Λάρισας  επικοινωνεί με την μητέρα της Εύης και της μεταφέρει το τραγικό νέο που άλλαξε την ζωή της οικογένειας εδώ και 19 χρόνια.
Η οικογένεια σπεύδει
στην Λάρισα. Το τελειωτικό χτύπημα δεν είχε γίνει ακόμα. Ο ιατροδικαστής που εξέτασε το πτώμα διαπίστωσε ότι ο δράστης είχε μαχαιρώσει το θύμα του 104 φορές εκ των οποίων τα 50 χτυπήματα ήταν στην περιοχή της καρδιάς!!!!
 Συγκλονίζεται όλη η Ελλάδα. Τέτοια δολοφονία δεν την χωρούσε ο ανθρώπινος νους. Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης δεν είχαν λόγια για να εκφράσουν αυτό το φρικτό έγκλημα και ότι τέτοιος δολοφόνος κυκλοφορούσε ελεύθερος. Η αστυνομία κινητοποιήθηκε από την πρώτη μέρα και κάλεσε στο Αστυνομικό Τμήμα της Λάρισας πάρα πολλούς που ήξεραν την Εύη και την είχαν δει την τελευταία μέρα. Μετά από πολλές μαρτυρίες οι Αρχές είχαν φτάσει κοντά στον υποτιθέμενο ως δράστη. Ήταν ο άντρας που είχε κάνει στην Εύη τρείς προτάσεις γάμου και η νεαρή κοπέλα τις είχε αρνηθεί ευγενικά. Το βράδυ μετά το έγκλημα ο κατηγορούμενος επισκέφτηκε το ζευγάρι που ήξεραν το θύμα. Τους ρωτούσε επίμονα για τις τελευταίες κινήσεις της Εύης. Ήθελε να μάθει για να ξέρει τι θα πει στην απολογία του. Το ζευγάρι υποψιασμένο με το ύφος του κατηγορούμενου πήγε στις Αρχές για να καταθέσει. Όμως για έναν περίεργο λόγο όταν τους ρώτησαν οι αστυνομικοί αν το θύμα ήξερε κάποιον που την πολιορκούσε ερωτικά, αυτοί απάντησαν ότι ο συγκεκριμένος άντρας την είχε αφήσει ήσυχη εδώ και καιρό. Αυτή η ομολογία φρέναρε τις έρευνες των αστυνομικών για το συγκεκριμένο πρόσωπο και χάθηκε πολύτιμος χρόνος.
Στους ανακριτές ο ύποπτος μίλησε για τις κινήσεις του την ώρα του φονικού οι οποίες έπεφταν σε πολλές αντιφάσεις. Μερικές μέρες αργότερα μία νέα μαρτυρία έδωσε ''φώς'' στην υπόθεση. Ένας φίλος του φερόμενου ως δράστη είπε στην αστυνομία ότι δέχθηκε τηλεφώνημα από τον ίδιο την επόμενη μέρα του εγκλήματος και του είπε με ψυχρότητα:<< Τα έμαθες; Η Εύη βρέθηκε σφαγμένη και γυμνή από την μέση και πάνω. Την έσφαξαν σαν μία κοινή πόρνη>>!!


Η πολυκατοικία που διέμενε η Έυη 
Ο κατηγορούμενος οδηγήθηκε στα δικαστήρια όπου εκεί αθωωνόταν και ξανά δικαζόταν συνέχεια. Η οικογένεια της Έυης με τους δικηγόρους τους πήραν την κατάστασή στα χέρια τους. Μόνοι τους συλλέξαν στοιχεία και ξανά έγινε δίκη το 2005. Ο κατηγορούμενος τελικά με ομόφωνη απόφαση του δικαστηρίου καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου δημιουργήθηκε ένα
κλήμα πολέμου!! Οι πιστοί της ευαγγελικής εκκλησιάς επιτέθηκαν στους συγγενής του θύματος με σκοπό να ασκήσουν βία εναντίον τους. Ήθελαν πάση θυσία ο κατηγορούμενος να αθωωθεί. Η απόφαση αυτή αμαυρώνει την εκκλησία τους. Το 2007 όμως ξανά γίνεται δίκη και ο κατηγορούμενος αθωώνεται!!! Tο κρίσιμο στοιχείο που έκρινε πολλά στο δικαστήριο ήταν ο χρόνος τέλεσης του εγκλήματος.
O ιατροδικαστής Δημήτρης Ψαρούλης στην έκθεσή του σημείωνε ότι η φοιτήτρια έχασε τη ζωή της το βράδυ του Σαββάτου 27 Σεπτεμβρίου 1997, αλλά οι δύο ιατροδικαστές που κλήθηκαν από την υπεράσπιση και κατέθεσαν στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο, Φίλιππος Kουτσάφτης και Nίκος Kαλόγριας, ήταν κατηγορηματικοί ότι το έγκλημα τελέστηκε το βράδυ της Kυριακής προς Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου, χρόνος για τον οποίο ο κατηγορούμενος παρουσιάζει ακλόνητο άλλοθι.

 Ο νούμερο ένα κατηγορούμενος αυτήν την στιγμή και δολοφόνος βρίσκεται ανάμεσα μας. Μετά από 19 χρόνια η οικογένεια της άτυχης Έυης δεν έχει δει τον φονιά του παιδιού της να καταδικάζεται. Ένα έγκλημα με πολλά ερωτηματικά και σκοτεινά σημεία... 
 
 

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
 

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ

Flag Counter

ΖΩΔΙΑ


ΚΑΙΡΟΣ